Kaszel kenelowy u psów, czyli zakaźne zapalenie oskrzeli i tchawicy. Jak najczęściej dochodzi do zarażenia?
Aby zrozumieć znaczenie profilaktyki i leczenia kaszlu kenelowego u psów, należy zdać sobie sprawę, w jaki sposób najczęściej dochodzi do zarażenia tą uciążliwą dla psów i przykrą dla ich właścicieli chorobą. Kaszel kenelowy jest najpopularniejszą psią chorobą układu oddechowego i trzeba zwracać szczególną uwagę na psy, które poddawane są czynnikom ryzyka wynikającym z intensywnego kontaktu z innymi psami. Choroba ta przenoszona jest drogą kropelkową, metodą „nos w nos”, a podatność na nią wzrasta w sytuacjach takich jak: utrwalenie się u psa nawyku obwąchiwania się z innymi psami podczas spacerów, okresowe przebywanie zwierzęcia w hotelach dla zwierząt, uczestnictwo psa w szkoleniach, wystawach i targach. Wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z dużym skupiskiem psów, wzrasta więc znacząco ryzyko ich wzajemnego zarażania się kaszlem kenelowym, choć do zakażenia może dojść nawet na codziennym spacerze.
Kaszel kenelowy – wiele czynników chorobotwórczych. Warto zaszczepić psa!
Zapalenie oskrzeli i tchawicy zwane kaszlem kenelowym jest chorobą wieloźródłową, a więc polietiologiczną. Może ją wywołać wiele czynników chorobotwórczych zwanych patogenami. Badania weterynaryjne wykazują, że najbardziej znaczącym patogenem jest bakteria Bordetella bronchiseptica (Bb) i wirus parainfluenzy psów (CPiV). Bakterie wnikają do organizmu psa i zajmują jego drogi oddechowe, a ich toksyczne pochodne upośledzają funkcjonowanie rzęsek płucnych i zdolności obronne (odpornościowe) błony śluzowej dróg oddechowych. W ten sposób dochodzi do wielokrotnych samozakażeń organizmu. Może też się zdarzyć, że przyczyną wystąpienia kaszlu kenelowego będzie zakażanie wirusowe (parainfluenza). Każdy z tych czynników osłabia organizm psa i doprowadza do kolejnych zakażeń wynikających z wadliwie działającego układu odpornościowego zwierzęcia. Biorąc pod uwagę fakt, że w zasadzie każdy pies styka się z innymi psami, warto postawić na profilaktykę w postaci szczepienia ochronnego. Procedura weterynaryjna jest taka, że szczepi się ośmiotygodniowe szczenięta, a szczepienie powtarza po dwunastym tygodniu życia. Należy także wykonywać szczepienia przypominające co roku, najlepiej w formie łączonej, uodparniającej na kilka czynników chorobotwórczych jednocześnie. Jak pokazują weterynaryjne badania epidemiologiczne psy uodpornione szczepieniem bardzo rzadko chorują, a jeśli już dojdzie do zarażenia, choroba przebiega łagodnie i trwa krótko.
Jak wyleczyć kaszel kenelowy u psa?
Objawów zachorowania na kaszel kenelowy u psów nie da się przegapić. Oprócz braku łaknienia, apatii, wydzielin z nosa i spojówek, pies kaszle dudniącym, suchym kaszlem i jest nadmiernie męczliwy, źle znosząc wysiłek fizyczny, podczas którego może nawet dojść do reakcji krztuszenia się i duszenia. Możliwa jest także gorączka, aż do czterdziestu stopni Celsjusza. Ostry epizod chorobowy należy natychmiast skonsultować z weterynarzem, który poda psu leki przeciwgorączkowe, środki witaminowe i bakteriobójcze. W wielu przypadkach konieczne jest również zastosowanie antybiotyków i kroplówek wzmacniających wraz z lekami osłonowymi chroniącymi jelita psa przed uszkodzeniem polekowym. Bardzo ważną rolę odgrywa również nawadnianie organizmu zwierzęcia, pojenie go świeżą, letnią wodą i dbałość o spokojne, suche i ciepłe miejsce do rekonwalescencji. Szczegóły kuracji dobierze do indywidualnego przypadku weterynarz, biorąc pod uwagę nie tylko przebieg choroby, ale i ogólny stan organizmu zwierzęcia. Mimo, że kaszel kenelowy nie stanowi bezpośredniego zagrożenia życia dla psa, zdarzają się przypadki śmierci zwierzęcia z wycieńczenia. Dlatego nie należy lekceważyć tej choroby i w przypadku zarażenia się przez psa kaszlem kenelowym, konieczna jest wizyta u weterynarza, który odpowiedzialnie zaplanuje odpowiednie leczenie.
Inspirowane: lecznica-ursynow.waw.pl – klinika weterynaryjna Warszawa
